1970'lerde bilim adamları, toplumun tam olarak ne zaman çökeceğini tahmin etmek için bir bilgisayar ve değişen eğilimler üzerine gözlemler kullandılar. Bilimsel gözlem, Massachusetts Teknoloji Enstitüsü'nden (MIT) bir grup bilim insanı tarafından elli yıldan fazla bir süre önce gerçekleştirildi.

Bulgularına göre, yapılan tahmin, toplumun 2040'ta 21. yüzyılın orta noktasına yakın bir yerde insan ırkının yok olacağıydı.

Grup, tahminlerini yapmak için nüfus, doğal kaynakların kullanımı ve enerji tüketimi dahil olmak üzere çeşitli faktörlerden gelen veri modellerine baktı.

Takımın akademik çalışması, Club of Rome tarafından yayınlandı ve çöküşe neden olacak "büyümenin yaklaşmakta olan sınırlarını" belirledi. 2009'da farklı bir araştırma ekibi, American Scientist'in yayınladığı benzer bir çalışma yaptı.

Birkaç uygun varsayımla birlikte, modelin sonuçlarının "yaklaşık 35 yıl sonra neredeyse tam olarak rotada" olduğunu yayınladılar.

Tahminler geçersiz kılınmadı ve oldukça isabetli görünüyor. 2020'de Hollandalı sürdürülebilirlik araştırmacısı Gaya Herrington, çalışmada yapılan kasvetli tahminleri doğruladı. Çok uluslu muhasebe firması KPMG'de çalışan Gaya, Guardian'a şunları söyledi: "Bir araştırma perspektifinden, ampirik gözlemlere karşı onlarca yıllık bir modelin veri kontrolünün ilginç bir egzersiz olacağını hissettim."

1972'de yapılan tahminleri araştırdı ve bunları mevcut veri trendleriyle karşılaştırdı.

Bu on yılın sonunda durma noktasına gelen ve yaklaşık on yıl sonra çöken ekonomik büyümenin en kötü senaryosunu ortaya çıkardı. Gaya, değişen tutum ve alışkanlıkların, kasvetli gözleme rağmen söylemi nasıl yeniden konumlandırabileceğine biraz ışık tuttu.