ALİ EROL DİKER
Hiç düşündünüzmü! Bir çocuğun yüzünde beliren bir tebessüm, sıkıntılar içinde yoğrulan bir insana nasıl huzur verdiğini bilmem anlatmağa gerek var mıdır? Şuna inanmanızı isterim ki toplumsal yaşam içinde güler yüzlü olmak gerçekten biz insanlar için bu durum bir yaşam biçimi halinde devam edip kültürel anlayışımızı süslemektedir. Çünkü hayatın çoğu yerinde güler yüzlü insanlarla karşılaştığımız zaman yüzlerine baktığımızda, tebessüm ve güler yüzle bize bakıyorsa biz de aynı şekilde onunla beraber o ortamda bulunmaktan keyif duyarız.

İş hayatımızda çalıştığımız büroda veya bir atölye bir fabrikada her an karşılaştığımız birim amirimiz veya patronumuzun güler yüzlü olması ve tebessümle çalışanlarına kendini sevdirmiş olması bizim için çok önemli olduğu aşikardır. Ancak her davranışında somurtkanlığı yüz ifadelerine yansıtan bir amiri veya patronu seven bir insanın da var olduğunu düşünemiyorum. Böylesi bir insanla çalışmayı veya onun işini severek yapanların olduğunu da tahmin etmiyorum. Bu nedenle, ifade ettiğim gibi çalıştıranlar ile çalışanların birlikte bulundukları ortamda mutlu olmaları ve bu mutluluk içinde işlerini sürdürmeleri için iki tarafın da güler yüzlü olmaları çok önemlidir.

Bunun aksi durumu da çok kötüdür. Çünkü güler yüz, çalışanlar ve çalıştıranlar için her iki tarafın birlikte önemseyerek alışkanlık haline getirmeleri halinde, bu durum işe olan saygıyı ve verimi de beraberinde getirir. Güler yüzlü olmak çoğu insana yakışır ve herkesin yaradılışında güler yüzlü olma duygusu az çok bulunmaktadır. Gülümsemenin doğal olması özgüven verebilmesi, saygı gösterilebilmesi açısından önem taşır ve doğruca muhataplarına pozitif etkiyi verebilme anlamında kuvvetli bir reaksiyondur.

Hep dile getirirdiğim gibi, Dünyayı İyilik vijdan ve merhamet ile İnsanlık kurtaracak. Tatlı dile güler yüze aşkınan bakışan göze doyulurmu doyulurmu diyen Büyük usta Neşet Ertaş Ruhun Şad Mekanın cennet olsun ışıklar içinde uyu inşallah. Huzur ve Hızır yoldaşınız Yüce yaradanım rehberiniz olsun. Bitimsiz sevgilerimi sunuyorum... Gülün, gülün, gülün...